Placki z jabłkami

Te placki każdy zna. Zapominam o nich i lubię jak mniej więcej co pół roku przypominają mi się placki z jabłkami. Kojarzą się z domem, dzieciństwem, bezpieczeństwem, przyjemnością. Więc nie bez powodu odtworzyły się w mojej pamięci akurat teraz, kiedy znowu potrząsam swoim życiem kolejnymi zmianami. Poczucie rozbicia nieco blednie, gdy wgryzam się w czwarty placek.

Jest milion sposobów na placki, a za najlepszy uważam ten: "co się nawinie". 

Co dzisiaj wpadło do placków:

- 1 szklanka mąki orkiszowej razowej

- 1 jajko

- 250 ml jogurtu naturalnego bez cukru

- 1/3 szklanki wody

- 1 płaska łyżka brązowego cukru

- 1 łyżeczka cynamonu

- szczypta soli

- 2 jabłka

- 1 banan

Jabłka umyć, obrać i pokroić w cienkie plasterki. Banana rozgnieść widelcem. Do dużej miski wsypać mąkę, cukier, sól, cynamon. Dodać jajko i jogurt. Kuchenną rózgą lub mikserem wymieszać na gładką, niezbyt gęstą masę.

Dorzucić miazgę bananową i jabłka, wymieszać łyżką. Smażyć na złoto z obu stron. Zdejmować z patelni na papierowy ręcznik. Podawać posypane cukrem pudrem, z łyżką jogurtu. 

Najlepsza jest pierwsza tura. Zjadam gorące placki stojąc przy patelni i smażąc kolejne. 

Z powyższych składników wyszło mi dwadzieścia parę placków. Dokładnie nie mogę podać, bo nie wiem ile ich zjadłam zanim zaczęłam liczyć.

Lekko chrupiące jabłka w cynamonowo-bananowym cieście, pachnące i ciepłe = pycha! Zapisuję tutaj tę notkę, żeby nie zapomnieć ich znowu zrobić za jakiś czas. Zrób je i TY, jak najdzie Cię ochota na coś słodkiego :)